در کوچه های پاییز.......

پاییز ، بهاری است با رنگ های سرد و
رنگین کمانی از رنگ زرد و قرمز
در پاییز ، طبیعت ، زیبایی های عاریتی و بی دوام خویش
را وا می گذارد ، و صداقت عریانش را که
زیباترین جلوه ی طبعیت است ، به تماشا می آورد
انسان، تنهایی اش را در کوچه های پاییز ، بیشتر
حس می کند و نیازش را به دستان مهربان
آفتاب، عمیق تر در می یابد
در پاییز ، ما به خلوت درون خویش خوانده می شویم و از
غفلت مدام اما نامحسوسی که داریم و از
نفس غالبی که مرگ را محال می نمایاند ، وا می رهیم
حال که پاییز ، نگاه دوباره به خویش را
ممکن می کند، ما می توانیم به بهانه ی این فصل
کمی دقیق تر به خود و وظیفه یی که داریم
بنگریم ، و به عنوان سازندگان دیروز و امروز
و فردا، به عاقبت کار بیاندیشیم
آیا در برگریز پاییزی عمر، می توانیم به روزگار
بهاری خدمت و زندگی خود تفاخر کنیم؟