تنها.........

آسمانی می کشم و آفتابی در آن........
              تا آسمانم تنها نباشد ....
زمینی می کشم و انسانی در آن........
              تا زمینم تنها نباشد......
گل های آفتابگردانم که می روند بخشکند .....
             گریه ها می کنم ......
حالا دریایی دارم و ماهی دلی در آن...... 
             تا دریایم تنها نباشد .......
                    آسمانم کاغذی ست ......
                    زمینم کاغذی ست.......
                            اما گریه هایم حقیقت دارد.....

تقدیم به بچه های آسمان...........

نقاشی

بامداد رنگیهایم یاد خوب آمدنت را نقاشی کردم 
و جاده سفید رفتنت را خط خطی .....
کسی نیست که زندگی را برایم دیکته کند ، 
غلطهایم را بگیرد و دور روزهای اشتباهم خط بکشد  
 و مجبورم کند از روی تجربه هر کدام ده بار دوره کنم . 
جغرافیای بودن تو مرز دنیا را گرفته ، آنجا که توی ، 
 ماهیها توان رفتن ندارند چه رسد به من ......